اثر قارچ میکوریز آربوسکولار و تفاله شیرین بیان بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه بهار (calendula officinalis l.)

کاربرد همزمان مواد آلی و قارچ های میکوریز آربوسکولار رشد و عملکرد گیاهان را تحت تأثیر قرار می دهد. به منظور ارزیابی تأثیر قارچ funneliformis mosseae، تفاله شیرین بیان و کاربرد همزمان آنها بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه بهار (calendula officinalis l.) آزمایش گلخانه ای در قالب آزمون فاکتوریل (قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح مایه زنی با قارچ و عدم مایه زنی، و تفاله شیرین بیان در چهار سطح 0، 5، 10 و 20 درصد حجمی) با طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. ویژگی های مورفولوژیک، میزان کلروفیل، فلاونوئید کل، کلنیزاسیون ریشه، مقدار جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه میکوریزی در مقایسه با گیاه غیرمیکوریزی به طور معنی داری بالاتر بود. کاربرد تیمارهای 5% و 10% حجمی تفاله شیرین بیان ویژگی های مورفولوژیک و میزان جذب عناصر را به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش داد. بیشترین میزان فلاونوئید در سطح کاربرد 10% حجمی تفاله شیرین بیان بدست آمد. کاهش صفات کمّی گیاه همیشه بهار بجز میزان کلروفیل و کلنیزاسیون ریشه در سطح مصرف 20% حجمی تفاله شیرین بیان مشاهده گردید. اثر قارچ در مقایسه با مصرف تفاله شیرین بیان بر همه صفات کمّی گیاه بجز میزان فلاونوئید بیشتر بود. کاربرد همزمان قارچ و تفاله شیرین بیان تأثیر مثبت بر بیشتر صفات مورد ارزیابی داشت. البته تأثیر مثبت قارچ بر صفات کمّی گیاه در سطوح کاربرد 10% و 20% حجمی تفاله شیرین بیان بیشتر بود.